Translate

donderdag 30 mei 2013

Misty Cove, rijzende ster uit Nieuw-Zeeland

Perswijn Magazine
Misty Cove, rijzende ster uit Nieuw-Zeeland
Hans Vos, eigenaar van Wijnhuis Oktober in Breda, straalt uit dat hij van het goede des levens weet te genieten. De door hem georganiseerde proeverij met wijnen van het Nieuw-Zeelandse Misty Cove ging daarom gepaard met à la minute in zijn zaak bereide gerechtjes.

Tekst: René van Heusden
Minstens zo’n aantrekkelijk gegeven was de aanwezigheid van Andrew Bailey, alias Mister Misty Cove. Die had zich naar eigen zeggen speciaal voor de gelegenheid netjes aangekleed vanwege de lancering van zijn Signature. Een primeur dus.

Geval apart
Andrew Bailey is een geval apart. Als zoon van een druiventeler had hij in Nieuw-Zeeland geruime tijd in de wijnindustrie gewerkt, toen hij in 2005 naar Nederland kwam. Het was de bedoeling dat zijn verblijf slechts van korte duur zou zijn en hoofdzakelijk om cricket spelen zou gaan. Het liep anders. Bailey bleef hangen, ging Nieuw-Zeelandse wijn importeren en trouwde met een Nederlandse vrouw.

Die bemoeienis met wijn bracht hem ertoe om in 2008 in zijn geboorteland een eigen project te beginnen. Een beetje als liefhebberij, maar zelfs dan makkelijker gezegd dan gedaan. Je vliegt immers niet zomaar even op en neer naar Nieuw-Zeeland. Bailey deed het niettemin zeven tot acht keer per jaar.

De prima resultaten van zijn onvermijdelijk uit de hand lopende liefhebberij deden hem in 2011 besluiten om serieus werk te gaan maken van zijn Misty Cove en de productie uit te breiden. Die is inmiddels gegroeid van 5000 tot 250.000 flessen, maar desondanks doet hij nog steeds bijna alles zelf. Dit jaar nog hoopt hij met zijn vrouw Marieke en dochtertje Ella Maria definitief naar Nieuw-Zeeland terug te keren en daar te gaan werken vanuit een nieuw onderkomen in Central Otago.

Marlborough
Een naam als Misty Cove is in Central Otago een beetje out of place, want hij verwijst naar de fjordenkust bij Marlborough, het sauvignonwalhalla aan de noordkant van het Zuider Eiland. Bailey’s belangrijkste wijn, onvermijdelijk Sauvignon Blanc, komt daar vandaan. Hij heeft er 15 hectare eigen wijngaard.

Voor zijn wijnen van buiten Marlborough kan hij een beroep doen op naaste familieleden. Zijn vader heeft 10 hectare in Canterbury (voor Pinot Gris), een oom 4 hectare in Central Otago (Pinot Noir). Daarnaast koopt hij fruit van derden.

Terug naar Marlborough. Voor de naam Misty Cove liet Bailey zich inspireren door de mist boven de Marlborough Sounds, ondergelopen valleien. Het weer in de wijngaarden van de subregio Rapaura in de omgeving van de Sounds wordt gekenmerkt door een afwisseling van zonnige dagen en koele nachten, een garantie voor een lange hangtijd en een langzame rijping.

Een andere belangrijke kwaliteitsfactor is hier de arme bodem met zijn ondiepe toplaag en goede drainage. Zijn pinot noir betrekt Bailey uit de Gibbston Valley in Central Otago uit percelen op een hoogte van 320 tot 420 meter boven zeeniveau en met bodems waarin schist en alluviaal materiaal de ondergrond vormen en stenige leem de toplaag. ’s Winters daalt het kwik er tot -6, ’s zomers stijgt het er tot 30 ºC. Voeg daar intense zonneschijn en een neerslag van 300-350mm aan toe je hebt regen.

Of Bailey er een speciale ‘filosofie’ op nahoudt. Naar zijn eigen zeggen niet, maar hij is geen man van grote woorden. Gewoon geen trucs uithalen en altijd streven naar elegantie, dat volstaat voor hem. Nog iets dat aandacht verdient: binnen de Nieuw-Zeelandse context hanteert hij ondanks zijn status van rijzende ster nog steeds realistische prijzen. Zou dat iets met zijn langdurige verblijf in Nederland te maken hebben?


In het glas

Andrew Bailey liet in Breda de volgende bottelingen proeven:

Misty Cove Marlborough Sauvignon Blanc 2012 (€ 8,95)
Bailey’s basiswijn. Voorbeeldig geprijsde Sauvignon die in de verte wel een beetje doet denken aan droge Riesling van de Saar. Expressief, slank, strak, pittig en met maar 12% verrassend licht in alcohol. Geen nare grassigheid, wel citruszeste en tintelfrisse zuren. Oesters! Oesters!! Oesters!!!

Misty Cove Marlborough Signature Sauvignon Blanc 2012 (€ 17,95)
Gemaakt van fruit uit geselecteerde percelen in de zone van de Lower Wairau River. Meer ‘typisch’ Nieuw-Zeelands in stijl. Intense neus met aroma’s van verse groene kruiden, sappige smaak met veel pit en spanning, kruidig-minerale toets, ook nu weer de citroenzeste. Beheerste alcohol met 13%. Duidelijk wat rijper, breder en complexer dan de standaardversie. Uitgesproken gastronomische wijn in de beste zin des woords. Karafferen aanbevolen.

Misty Cove Marlborough Ella Maria Sauvignon Blanc Limited Edition 2012 (€ 21,95)
Een wijn die Bailey na aan het hart ligt, vernoemd naar zijn begin dit jaar geboren dochter. Met een productie van slechts 1840 flessen inderdaad een ‘limited edition’. Reden voor het kleine volume was de lage opbrengst van de oogst 2012 die beïnvloed werd door vorstschade. Daardoor kon nog niet de helft van de normale opbrengst geplukt worden, maar wat geplukt werd was wel goed rijp. Aanvulling van 6% sémillon.

Vergisting op 3 jaar oude vaten van Frans eiken, 8 maanden op het gistbezinksel met bâtonnage. Krachtig gestructureerde wijn. In de neus vanillearoma’s van hout dat nog niet helemaal is opgenomen en wit fruit. Brede smaak, 13,5% alcohol, fijne lie-toon, de gebruikelijke zuren en een mineraal bittertje na. Erg jong nog. Zou aardig moeten kunnen rijpen. Nu absoluut karafferen en stevig beluchten.

Misty Cove Central Otago Pinot Noir 2011 (€ 21,95)
Stevig rood met 14,8% alcohol en 13 maanden opvoeding op gebruikt hout. Intense kleur. Intense geur ook, expressief en puur, eerder zwart dan rood fruit, super verleidelijk dankzij de discrete dosering van het hout. Volle, rijke smaak, weer volop fruit met daarnaast kruiden als tijm en rozemarijn. Aangename pit van tannines. Ondanks de alcohol harmonieus en zelfs elegant. Veel wijn voor een nette prijs. Kwamen we dat in Central Otago maar vaker tegen!

De genoemde prijzen zijn die van Wijnhuis Oktober in Breda. Wijnen van Misty Cove worden ook gevoerd door Jean Arnaud en Vindict.

zondag 19 mei 2013

Quinta Do Noval declareert Vintage 2011 (van de blog van Christian Seely)

2011 Vintage Port






I am in the Douro right now, where the weather is fine and sunny and spirits are high. On Monday, the Institute of Masters of Wine organised a fantastic tasting in London of all the declared 2011 Vintage Ports, which confirmed that we have a great Vintage on our hands.
At Noval, we have declared the Quinta do Noval Vintage 2011, and also, for the first time since the 2003, the Quinta do Noval Vintage Nacional, which is of course a thrilling event. At Romaneira, we have also declared Quinta da Romaneira Vintage 2011.
 
I was here a couple of weeks ago finalising the blends with António Agrellos, and we took some pictures in the tasting room. As they show, we were feeling rather cheerful about the wines. It is always a great moment when you know that you have an outstanding Port wine that you can declare as a Vintage Port, and at Noval it is a rare and exciting event to be able to declare the Nacional as well. There have been a few blog posts about the Nacional over the past few months, following the big tasting we did in New York, and I also wrote a while ago about the tasting of the Nacional 94 with the Wine Spectator, also in New York. So no need to go into detail today about what the Nacional is or what makes it special. But it is worth pointing out that the 2011 is the first time we have wanted to declare a Nacional since 2003, so it is an exciting event. A lot of people asked me at the time of the 2007 Vintage declaration why there was no Nacional 2007. The answer is that I resolved when I first started working at Noval (luckily for me the 94 was my first vintage) that we would never declare a Nacional that was not clearly outstanding. The wine that came from the Nacional parcel in 2007 was very good but not outstanding, and so we did not declare it. We had no such doubts about the 2011.


 
Here I am with António in the tasting room at Noval with Ausenda Matos, the oenologue of Noval.

And these next two pictures give an idea of how cheerful we were feeling about the wines we were tasting. I love the wines from 2011, and now having tasted the wines from our neighbours and friends in the Douro at the IMW tasting, I am sure that it will go down as a great historic Port Vintage.


I think we are tasting the Nacional in this picture. António and I have together been responsible for the 94, 96, 97, 2000, 2003 Nacionals. We were beginning rather to miss it, and it is wonderful to have again a great Nacional declaration in our hands.
The Quinta do Noval Vintage is quite lovely, I think one of the best ever, and I am sure that the Quinta da Romaneira Vintage 2011, of which we made only 700 cases is in fact the best Romaneira ever. My tasting notes are probably not impartial enough, but I give them here just for the record. Fortunately I am not a journalist or I would not last long, but I just give you in note form the impressions these wines made on me.

Quinta da Romaneira Vintage 2011

Intense bright fresh seductive fruit. Great elegance and harmony. Complex profound aromas. Something wild about it, typical of Romaneira.

Quinta do Noval Vintage 2011

Very seductive. Lovely fresh floral notes on the nose, many delicate complex aromas. Violets. Wonderful purity and fresh precision of fruit. Intense concentration, but delicate at the same time. Fine long tannins.

Quinta do Noval Vintage Nacional 2011

Very strong distinctive personality. Tannins powerful reserved and fine. Very intense long and concentrated fruits, explosive in the mouth, balanced and with great freshness. Brooding presence.

But don’t take my word for it. Read what the journalists will say, or better still, buy some.

Finally, one photograph of António Agrellos, which I think gives an idea of the immense intelligence and artistic flair that he has brought to bear on the making and blending of the great wines of Noval over the past 20 years. I tend to travel round the world and do the talking, and maybe get some of the credit for these wines, but he is in fact the person who makes them, and I am very lucky to have the pleasure of working with António, both at Noval and at Romaneira, and to have been able to offer to the world as a result a few exceptional Vintage Ports over the past two decades, of which I think the 2011 may be one of the greatest.

 
 
Voor de Nederlands markt wordt Noval geimporteerd door Jean Arnaud Wijncom BV.
Voor prijzen en beschikbaarheid: info@jeananaud.com
 
 
 

Argentina faces competition crisis

Voor de Europese markt zal de import van Argentijnse wijnen voor invulling aan de onderkant van de consumenteprijzen een grote uitdaging worden. In onderstaande publicatie leest u waarom:

3rd May, 2013 by Gabriel Savage

Soaring grape prices and an overvalued peso have raised concerns about the ability of Argentina to compete at the lower end of the bottled wine market.

Argentina

According to a new report by Rabobank, some wineries are reporting an increase in production costs of more than 100% during the last four years, with raised labour costs primarily responsible for a 115% increase in average wine grape prices. With the average export price of bottled wine going up by only 60%, the report highlighted the likelihood of a “rapid deterioration in profitability.”
Commenting on the current situation, Rabobank analyst Valeria Mutis remarked: “The competitiveness of Argentine wine exports is being undermined.”

Pointing to the squeeze on margins, she outlined the problems posed by the country’s wider economic problems. “Whilst official figures set the inflation rate at approximately 11% per year, private estimates put the yearly inflation rate at 25%,” reported Mutis.

“Although the Argentine peso has weakened, this devaluation has been less than the inflation rate, and this has hurt the sector’s competitiveness abroad.”

With a growing gap between official and black market exchange rates, commentators expect a “steep devaluation” of the peso, although they feel this is unlikely to occur before the end of 2013 “at the earliest.”

Against this uncertain backdrop, Rabobank suggested that basing a strategy on currency devaluation alone would be “particularly risky,” especially for smaller companies.
Instead, it recommended that Argentine producers consider bottling in their export markets as a means of protecting margins.

However, Mutis acknowledged the challenge of finding the right bottling partner, warning of “potential conflicts of interest, volume requirements and or relinquishing brand ownership.”
Nevertheless, she concluded that such an approach “appears to offer a way to establish a presence in important export markets and to continue to grow the mid-tier brands without significant investment, and without risking significant capital.”

Responding to the report’s findings, Alberto Arizu, head of Bodega Luigi Bosca, told the drinks business: “We agree that a devaluation would not be the way if there is no concrete plan to reduce inflation in production costs and cost in general.”

Acknowledging that “due to deteriorating margins, Argentine wineries lost export stimuli on entry labels,” Arizu maintained that the country remains competitive at high price segments, “although with a significant deterioration in profit margins.”

To balance these margin concerns, he remarked: “Argentina remains strong in terms of demand in some markets (USA, Latin America and China), so that a change in some of these variables could position the country well again.”

For the moment, Arizu confirmed that efforts are being made to maximise Argentina’s ability to compete with other wine producing countries, with companies scrutinising “not only production costs and labour, but also in logistics costs that impact a lot on this industry.”
“We must learn to wait and keep working,” he concluded.

zaterdag 4 mei 2013

Vinedo Chadwick, de beste wijn ter wereld



Voor sommigen een bekende wijn, voor velen niet, Vinedo Chadwick uit Chili. Gelegen in Puente Alto, ten zuid-oosten van Santiago en langs de noordelijke oever van de rivier de Maipo.


Waarom is de Vinedo Chadwick zo goed? Komt het omdat het in een microklimaat aan de voet van het Andesgebergte ligt of heeft het nog andere oorzaken
In 1942 kocht Don Alfonso Chadwick Errázuriz, de vader van Eduardo Chadwick, de huidige voorzitter van Viña Errázuriz het land dat bekend staat als Viña San Jose Tocornal. Deze 300 hectare estate in de Maipo Valley was aangeplant met rode druivenrassen waar de wijn tot de beste van Chili behoorden. Later, in 1967, verkocht hij een deel van het onroerend goed aan Viña Concha y Toro.
Don Alfonso hield een deel van de beste wijngaarden ter grootte van 25 hectare voor zichzelf en bouwde er een polo-veld voor zijn favoriete bezigheid.

De historie van de Vinedo Chadwick

In het voorjaar van 1992 veranderde het polo-veld weer in een wijngaard en er werd 12 hectare beplant met Cabernet Sauvignon, 1.2 hectare met Merlot en 1.45 hectare met Petit Verdot. De keuze was bewust gemaakt, want men wilde wedijveren met de beste wijnen van de wereld… de Grand Cru van de Bordeaux. Dit deel van de Maipo Valley is het beste van het beste wat er in het wijnland Chili te vinden is. De bodem wordt in dit deel van Chili wordt de ‘Antumapu bodem’ genoemd en die is uitstekend geschikt voor het beplanten van rode druivenrassen. De bodem is een mix van steen, klei en leem. De wijngaard is beplant met 4166 stokken per hectare en er mag volgens de Chileense wetgeving, worden geïrrigeerd door middel van druppelirrigatie met water uit de het Andesgebergte.
De ingang van wijndomein Vinedo Chadwick

De leiding over de wijngaarden en de wijnkelder ligt in handen van Ricardo Rodríguez. Deze Chileense vinoloog beheert de duurzaam verbouwde wijngaarden tot in het ideale. Alles wordt in het werk gesteld om de planten duurzaam te verbouwen met de minimale inzet van chemische middelen. De opbrengst van de druiven hebben een maximum van 7000 kilo per hectare. Wel wordt er, zoals al gezegd, aan irrigatie gedaan. Het is een zeer technisch en vernuftig instrument tegen de droogte die er ten tijde van het bloeiseizoen in Chili heerst. In Chili mág er worden geïrrigeerd, dit in tegenstelling tot de oude wijnlanden, waar het absoluut verboden is. Dit stuit menige wijnboer in de oude wijnlanden tegen de borst en men spreekt van oneerlijke concurrentie, maar dat is een keuze van de overheden in deze wijnlanden.
Tijdens de oogst worden de druiven zeer goed in de gaten gehouden en bij Vinedo Chadwick streeft men naar de ideale rijpheid van de druiven wat je ook zeker terug kan vinden in de wijn. De percelen worden in wel in drie etappes geoogst om de druiven een zo mooi mogelijk product te laten voortbrengen.

Vinedo Chadwick en de Berlin Tasting

De datum die ze bij Viña Errázuriz zullen herinneren is hoogstwaarschijnlijk wel 23 januari 2004. Deze dag heeft de wijnwereld op zijn kop gezet met de Berlin Tasting. Zesendertig van meest gewaardeerde wijnjournalisten, schrijvers en kopers uit Europa waren die dag in Berlijn bijeengekomen voor een blinde proeverij met zestien wijnen. Chili was vertegenwoordigd met zes wijnen, Frankrijk had ook zes wijnen ingestuurd terwijl vier Italiaanse wijnen hiermee moesten concurreren. De wijnen waren verdeeld in twee sessies die ook weer onderverdeeld waren in de jaargangen 2000 en 2001. Drie Chileense wijnen uit 2001 gingen de competitie aan met drie Franse wijnen uit 2001 en vier Italiaanse wijnen uit 2000. De tweede sessie was onderverdeeld in de drie Chileense en Franse wijnen uit het jaar 2000.

Chateau Lafite Rothschild 2000, een van de strijdlustige tegenstanders van de Vinedo Chadwick.

De top van de wijnwereld vertegenwoordigd als wijnflessen waren aanwezig op deze proeverij van Berlijn. Gevestigde namen als Château Lafite, Château Margaux, Château Latour en Italiaanse grootheden van Tignanello, Sassicaia, Solaia en Guado al Tasso moesten het opnemen tegen de underdogs uit Chili. Grand Cru’s waar je normaal gesproken enkele honderden tot duizenden euro’s moet voor betalen moesten wedijveren tegen de goedkopere Chileense klasse.
In Berlijn begon de blinde wijnproeverij voor de zesendertig wijnprofessionals in het Ritz Carlton hotel gespannen. Het perfecte hotel was ook de perfecte plek om ‘s werelds meest perfecte wijnen te proeven. Het zal geen verrassing zijn dat de Vinedo Chadwick 2000 op de eerste plaats eindigde. De tweede plaats was voor de Sena 2001 (een wijn die komt uit een samenwerkingsverband tussen Eduardo Chadwick en Robert Mondavi uit Californië, maar nu geheel in handen is van Chadwick). Op de derde plaats kwam de eerste Grand Cru van de Bordeaux, Château Lafite 2000.
2000 Viñedo Chadwick, Viña Errázuriz, Maipo Valley op nummer 1
2001 Seña, Viña Errázuriz & Robert Mondavi, Aconcagua Valley op nummer 2
2000 Château Lafite, Premier Grand Cru Classé Pauillac op nummer 3
2001 Château Margaux, Premier Grand Cru Classé, Margaux op een gedeelde nummer 4
2000 Seña, Viña Errázuriz & Robert Mondavi, Aconcagua Valley op een gedeelde nummer 4
2000 Château Margaux, Premier Grand Cru Classé, Margaux op een gedeelde nummer 6
2000 Château Latour Premier Grand Cru Classé, Pauillac op een gedeelde nummer 6
2001 Viñedo Chadwick, Viña Errázuriz, Maipo Valley op een gedeelde nummer 6
2001 Don Maximiano Founder’s, Reserve, Viña Errázuriz, Aconcagua Valley op nummer 9
2001 Château Latour Premier Grand Cru Classé, Pauillac op een gedeelde nummer 10
2000 Solaia, Marchesi Antinori, Toscana IGT op een gedeelde nummer 10

Hieronder een aantal quotes van wijngrootheden

“The single event that conferred international respectability on California was a wine tasting in Paris in 1976 in which well-versed French oenophiles, at that stage inexperienced in these matters, gave higher marks to some California wines than to their own most revered Burgundies and Bordeaux.
One enterprising Chilean wine producer, Eduardo Chadwick of Viña Errázuriz, has managed to organise a similar evolutionary milestone for the Chilean wine industry – or at least of his own wines… at what will be doubtless come to be known in the history of Chilean wine as the ‘Berlin Tasting’.”
Jancis Robinson, Financial Times, United Kingdom, February 14th, 2004.
“The victory was conclusive for Eduardo Chadwick (Viña Errázuriz). Why did the tasters put his wines first, second and fourth? Simply because they are very good wines indeed.”
Steven Spurrier, Decanter, United Kingdom – impressions after the Berlin tasting.

De jaargangen 2005 en 2006

Op latere proeverijen, waaronder in Amsterdam, Kopenhagen, Seoel, Toronto, Londen en Peking werden de kaarten ook wel eens anders geschut. Andere jaargangen werden toen ook geserveerd. Bordeauxwijnen uit de topjaargang 2005 werden toen ook tegen de 2006 uit Chili gezet en hier moest de Vinedo Chadwick het onderspit delven en het doen met de vijfde plaats. Ontevreden ging Eduardo Chadwick richting Chili en sindsdien probeert Chadwick zijn keldermeester aan te sporen om nog betere wijnen te produceren.

De wijngaarden van de Vinedo Chadwick.
Hieronder vind je de uitslag van de Londen wijnproeverij:
1 Ch. Margaux 2005.
2 Ch. Lafite-Rothschild 2005.
3 Solaia 2005.
4 Don Maximiniano 2006.
5 Vinedo Chadwick 2006.
5 Seña 2005.
7 Seña 2006.
8 Ch. Latour 2005.
9 Sassicaia 2005.
10 Don Maximiniano 2005.
11 Vinedo Chadwick 2005.
12 Opus One 2005.
Al met al geen slechte uitslag voor de Vinedo Chadwick, zeker gezien de prijs. De top Bordeaux-wijnen moeten het drie- tot vierdubbele opbrengten van wat de Chilenen vragen voor hun wijn. Zeker het proberen waard.

De Vinedo Chadwick is te koop bij diverse wijnspeciaalzaken. De wijn is niet goedkoop, maar wel een schijntje vergeleken bij een van de andere wijnen.